بارش‌های سیل‌آسا در کشور شاید تنها یک بار در سال رخ دهد، اما همین یک بار هم خسارت‌های عظیم به جا می‌گذارد.

نه کمبود ذخایر سدها جبران می‌شود، نه سفره‌های آب زیرزمینی سیراب. کافی است سیلاب سال گذشته را به خاطر آوریم که ۲۲ استان را درگیر کرد و جان بیش از ۶۵ نفر را گرفت.

از پیامدهای گرمایش جهانی، تغییر الگوی بارندگی و تغییر شکل بارش از برف به باران است که در نهایت می‌تواند موجب سیلاب هم شود.

البته نقش فعالیت‌های انسانی را در این تغییرات فراموش کرد. مونسون یکی از این پدیده‌های حدی است که هر ساله در یک بازه زمانی مشخص و در جنوب شرق آسیا رخ می‌دهد.

پدیده‌های حدی، تاثیر زیادی در اقلیم آب و هوایی ایران دارد. به طوری‌که میزان بارش‌ها در کشور یا کم است یا به حدی است که سیلاب شدید در پی دارد.

بارش‌های تابستان سال گذشته نیز ناشی از مونسون اعلام شد اما گفته می‌شود گرمایش جهانی موجب افزایش چشمگیر شدت و فراوانی بارش‌های شدید مونسون شده است.

اما نقش عوامل داخلی و فعالیت‌های مختلف در کشور را نیز نباید در حجم خسارات سیل نادیده گرفت. فعالیت‌هایی که تاکنون موجب خالی شدن سفره‌های آب زیرزمینی، فرونشست و تنش آبی در کشور شده است.